шашдар

[شش در]

1. ҷое ва чизе, ки шаш дари баромад дошта бошад

2. дар бозии нардмавриде, ки яке аз бозигарон ҳамаи шаш хонаи пеши роҳи ҳарифро гирифта роҳи ӯро баста бошад

3. баста будани роҳи баромад ва наҷот; ба шашдар афтодан а) шашдар шудан дар бозии нард; б) сахт дар тангӣ мондан; дар шашдари ҳайрат мондан дар коре сахт ҳайрон монда чӣ кор кардан ва куҷо рафтани худро надонистан, оҷиз мондан